Η ΠΟΡΝΗ ΑΠΟ ΠΑΝΩ
Η παράσταση που έχει αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές από κοινό και κριτικούς,
συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία της για 9η σαιζόν στο CORONET THEATER.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Ερατώ - η νοικοκυρά από κάτω - μιλάει για τον έρωτα, την απόρριψη, την προδοσία, τη βαναυσότητα σε βάρος των γυναικών, τους διεφθαρμένους δημόσιους λειτουργούς, την έλλειψη αυτοεκτίμησης. Με υπομονή και στωικότητα, ζει στο περιθώριο, μέχρι την ημέρα που στο από πάνω διαμέρισμα μετακομίζει μια πόρνη. Και τότε, η ζωή της αλλάζει με ένα μαγικό τρόπο.
Ένα μοναδικό ρεσιτάλ ηθοποιίας, που μας ταξιδεύει για 90 λεπτά από το γέλιο στη συγκίνηση, παραμένοντας κάθε στιγμή
στην πραγματικότητα, για να οδηγήσει σε ένα τέλος ΕΚΠΛΗΞΗ!!!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΦΩΤΙΣΜΟΙ
ΕΛΕΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΜΗΝΑΣ ΜΙΝΑΤΣΗΣ
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΟΥΜΠΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΙΟΛΑΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΟΥΜΠΗΣ
ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΚΟΝΣΟΛΑΣ
ΣΕΜΙΝΑ ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΚΗΝΙΚΟΥ
ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΔΑΜΙΓΟΣ
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
…η Κατερίνα Διδασκάλου ως Ερατώ, αληθινή, λιτή, γήινη, συγκρατημένη, με έξοχα κρεσέντα, κέντησε τον μονόλογο δίχως να φαίνονται ενώσεις στον καμβά της διήγησης. Έπαιξε εξαιρετικά με το όπλο, το σασπένς και τις εκδοχές μιας πιθανής αυτοκτονίας, ενός πιθανότερου φόνου, φλερτάροντας και με το τσεχοφικό θέσφατο που λέει: αν στην πρώτη πράξη εμφανιστεί πιστόλι, στην τρίτη σίγουρα θα εκπυρσοκροτήσει.
Έπαιξε επίσης με τα μάτια, που έχουν τη δύναμη να διηγούνται παράλληλα αλλά και κόντρα στη φωνή και στο σώμα της. Έπαιξε, τέλος, με το χιούμορ του κειμένου. Συχνά προκαλούσε το γέλιο, το παρέδιδε όμως πάραυτα –σχεδόν τρομαγμένη– στην πίκρα και στον σπαραγμό προσωπικών αναμνήσεων, που αυτόματα αποκτούσαν συλλογική αντήχηση μέσα στον χώρο. (Άννυ Κολτσιδοπούλου / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
…καθηλωτική είναι η ερμηνεία της Κατερίνας Διδασκάλου σε ένα ρόλο ‘κόντρα’, εκείνον της καταπιεσμένης γυναίκας που ξεσπαθώνει μετά την κηδεία του συζύγου της. Μια ολόκληρη ζωή σε εβδομήντα λεπτά.Αυτό πετυχαίνει να αναπαραστήσει η Κατερίνα Διδασκάλου ,καθώς ερμηνεύει με αξιοθαύμαστη αμεσότητα,λιτότητα και μέτρο τον καλογραμμένο μονόλογο του Αντώνη Τσιπιανίτη “Η πόρνη απο πάνω”(2011). Χωρίς μακιγιάζ και σχεδόν αχτένιστη ,με ένα συντηρητικό και διόλου κολακευτικό ντύσιμο,η Διδασκάλου προβάλλει στη σκηνή,τσιμπολογά λίγα κόλλυβα,τακτοποιεί τα κεντίδια και τα σεμεδάκια της και ήδη με τις πρώτες φράσεις σε έχει γραπώσει χάρη στη “ζωντανή” ερμηνεία της. Υπάρχουν πάντως αρκετές εκπλήξεις στη γραφή του,εκτός απο το καταλυτικό εύρημα της πόρνης που μετακόμισε στο διαμέρισμα του επάνω ορόφου, καθώς και ένα διαβρωτικό χιούμορ που απαλύνει το ενδεχόμενο μελό.Κυρίως όμως υπάρχει η ίδια η Διδασκάλου ως ιδανική ερμηνεύτρια της Ερατώς. (Ιλειάνα Δημάδη /ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ)
...υπάρχουν στιγμές που δεν παρακολουθείς τη ροή του έργου γιατί έχεις ακολουθήσει την έκφραση του προσώπου της. Όσοι την ξέρετε μόνο από την τηλεόραση, θα δείτε άλλο άνθρωπο μέσα σε μία γνωστή φιγούρα, την ηθοποιό να κινείται απελευθερωμένη από τις συμβάσεις της εμπορικότητας και του φακού. Και όσοι την έχετε παρακολουθήσει στο θέατρο, θα δείτε το βηματισμό της σε ένα νέο στάδιο που μπορεί να είναι ωριμότητα, μπορεί και ο προορισμός ενός ταλέντου που έχει δουλέψει πολύ. Τι με εντυπωσίασε περισσότερο μέσα στην ερμηνεία; Ο τρόπος με τον οποίο επιβάλλει την ταπεινότητα στο υποκριτικό της ύφος. Η Διδασκάλου συνήθως επενδύει τον ρόλο της με τον «αέρα» της. Όχι εδώ. Σε αυτόν τον μονόλογο κατεβαίνει στο ύψος μίας μίζερης, κακοποιημένης γυναίκας, την παίρνει από τον χέρι και την ανεβάζει στο φως, την εκθέτει στο πιο θερμό χειροκρότημα. Η παράσταση διαρκεί εβδομήντα λεπτά, αλλά, στο τέλος αισθάνεσαι ότι τελείωσε νωρίς. Να τη δείτε, αξίζει. (Κώστας Γιαννακίδης / www.protagon.gr)
